Çocuklar doğduktan sonra bebeklik, okul öncesi, okul çağı ve ergenlik gibi evrelerden geçer. Aileleri de çocukların bu gelişim süreçleriyle bağlantılı olarak tanımlamak mümkündür. Söz gelimi, çocukları okula giden bir aile için ”Okul çağında aile” tanımlaması yapılabilir. Bu tanımlama bize, ailelerin belli dönemlerde öncelik verdikleri konuları ayrı bir kategoride ele alabilme fırsatı verir. Böylece o evredeki öncelikli sorunları ve onlara yönelik çözüm yollarını kafa karışıklığı yaşamadan anlayabilir ve çözebiliriz.
Bu çerçevede ailelerin yaşam evrelerini şu şekilde ayırabiliriz.
Bebek aile
Bu durum gebelikle başlar, çocuğun 5 yaşına gelmesine dek sürer. Özellikle annenin ilgisi bebeğe yöneldiğinden erkek kendini ihmal edilmiş hisseder, kadın da çocuğun kendisini eve bağladığını ve kocasının gözünün dışarıda olabileceğini düşünür. Anne, baba ve çocuktan oluşan bu aile üçgeninde duygusal dengeyi sürdürmek ve çocuğun gelişimi için gerekli ortamı sağlamak için eşlerin birbirlerine karşı empatik davranmaları gerekmektedir.
Okul öncesi dönemde aile
Çocuğun okula başlayacağı dönemdir. Bu dönemde aile çocuğun gelişimi ile ilgilidir. Çocuğun gelişmesinde ailenin diğer bireylerinin sorunlarla mücadele ederken gösterdiği tepkiler aile içindeki iletişimi etkiler.
Okul çağında aile
Çocuğun okula başlamasından ergenlik dönemine kadar sürer. Çocuk okula gider, anne ise çalışmaya dönerek ev kadını sendromundan kurtulabilir. İlgi alanları farklılaştığından aile düzenini korumak zorlaşır. Çift açık ve dürüst davranır, sorun çözümünde kaçamak yollara başvurmadan soruna odaklanırsa, evlilik daha sağlamlaşır.
Erişkin aile
Bu dönem gecin aileden kopuşunu içerir. Bu kopuş aynı zamanda yeni bir başlangıçtır. Çiftin yaşamında, çocukların aileden ayrılmasıyla bir yalnızlık baş gösterir. Erkekte cinsel istek azalması, kadında fiziksel sıkıntılar ve hormonal problemler baş gösterir. Bu dönemde eşler yeni ilgi alanlarına ve arayışlara yönelebilirler.
